Special 4 : บทละคร
14:00 PM “นักเรียน เนื่องจากเราจะเดินตามทางเพื่อท่องเที่ยว ดังนั้นเราจะลงรถตั้งแต่ตรงนี้และเดินไปเรื่อยๆจนกว่าจะถึงโรงแรมนะคะ” “โหหหหห อาจารย์!!~” เด็กๆที่อยู่ในรถบัสต่างโห่ร้องออกมา ทางที่พวกเขาต้องเดินนั้นมันเป็นทางขึ้นเขา แล้วต้องแบกสัมภาระของตัวเองไปด้วยมันจะต้องเหนื่อยมากแน่ๆ เด็กนักเรียนทั้งหมดร้อยกว่าคนเดินกันเป็นกลุ่มเป็นแก๊งข้างถนน เดินตามพวกคุณครูผ่านร้านข้างทางต่างๆ “โอ๊ย! หนักอ่ะ!” ตะวันโวยวายออกมาเสียงดังลั่น “กูถือให้ เอามา” องศายื่นมือไปขอกระเป๋าสัมภาระของเจ้าคนหัวส้ม ตะวันให้แฟนตัวสูงถือโดยไม่ลังเล คนตัวเล็กเริ่มเดินอย่างร่าเริงขึ้นมาแล้ว แต่ดีหน่อยที่วันนี้อากาศไม่ร้อนมากนัก ยังพอมีลมเย็นๆพัดกระแทกเข้าหน้าคลายเหนื่อยอยู่บ้าง “องศา ไปหาไรแดกกัน” สิงหาที่เดินขึ้นมาตีสนิทเอ่ยชวนให้เพื่อนของเขาไปหาซื้อของกินเล่นให้คลายเหงาปาก องศามองที่สิงหาพร้อมทำหน้าเบะปากใส่ เพราะเจ้าประธานรูปหล่อคนนี้กำลังมีเลขาขี่หลังอยู่ แถมหลับซบหลังอีกต่างหาก นั่นก็เลยทำให้เขาต้องมองไปที่ตะวันพลางนึกอิจฉา แกร่งจริงๆเลยนะมึง แบกเมียเดินขึ้นเขา “อะไร มึงอิจฉากูอ่ะเด้~” “ใครอิจฉามึง” องศาตอบพลางหั
